Libelle was in 1970 het eerste Nederlandse tijdschrift met een zwarte vrouw op de cover. In 2018 hadden ze alleen witte vrouwen. In 2020 gaat dat veranderen.
December 2019. Het is bijna tijd voor een nieuw jaar met nieuwe kansen. Hoe staat het met de voornemens van de Nederlandse media? En dan vooral op het gebied van diversiteit. Ik trek de stoute schoentjes aan en benader verschillende redacties. Om niet geheel koud binnen te komen, begin ik bij hoofdredacteuren die mij volgen op Instagram. Hilmar Mulder van de Libelle is de eerste die kan afspreken.
Een afspiegeling van je doelgroep, of de maatschappij
Voor het gesprek ga ik op onderzoek uit. Wat is de geschiedenis van Libelle en diversiteit? Alhoewel zij in 1970 de eerste waren die een zwarte vrouw op de cover hadden, scoorden zij in 2018 erg slecht. Marketingtechnisch, zijn daar goede redenen voor. De Libelle werkt met een focusgroep om de succesfactor van de cover te bepalen. Die focusgroep kiest vaak de witte, blonde en lachende vrouwen.
Tevens maakte de Libelle een bewuste keuze om een afspiegeling van hun doelgroep te zijn. En laat die nou net geen afspiegeling van de maatschappij zijn. Gelukkig geeft Hilmar in augustus zelf aan dat het anders moet en anders kan. En dat zij daar vooral zelf actie in moeten nemen.
Elke week diversiteit, zonder er een issue van te maken
Op de redactie prijkt een mooie muur met covers van de afgelopen jaren. Het geheel vormt een prachtig, kleurrijk beeld. Al ligt dit meer aan de diversiteit van kleur in het graphic design, dan de covermodellen. Maar diversiteit is niet alleen wie je op de voorpagina hebt, ook wie en in het blad ziet en wie in je blad aan het woord komt.
Voor het komend jaar zit Hilmar strak op de dubbel D’s: duurzaamheid en diversiteit. Bij de doorloop van het tijdschrift wordt aan een ieder dezelfde vraag gesteld: wat is duurzaam en wat is divers? “Als je er wekelijks bij stilstaat, is dat in het begin misschien wat onwennig. Uiteindelijk wordt het een tweede natuur en dat wil je hebben.”
2020 is het jaar zonder duurzaamheid- of diversiteitsissue. Het wordt gewoon onderdeel van het blad. Want diversiteit is ook gewoon.